Wakker?

Bijdehand: een mail sturen naar iemand, van wie de computer ter reparatie achter je staat...

Lekker

So, maar dit is een lekker buitje!!



Hoewel ik ook mensen ken met een boot, die hier niet op zitten te wachten. Vakantie net begonnen, één dag heet en dan meteen regen...

Maar ik heb net al buiten staan zingen.

Play that thing!

Hieronder een rijtje snarenplukkers die in mijn top 20 staan. Met op nummer één:

Jimmy Page

Creatief brein van Led Zeppelin, die samen met zanger Robert Plant een kleine 80 nummers schreef voor de band. Geen van hun nummers klinkt hetzelfde, waardoor het spectrum van stijlen enorm divers is.

De rest van deze gitaarhelden staat in willekeurige volgorde:

David Gilmour (Pink Floyd)
John Frusciante (RHCPeppers)
Angus Young (AC/DC)
Jimi Hendrix
Kirk Hammett (Metallica)
Carlos Santana
Steve Vai (o.a. Zappa)
Ritchie Blackmore (Deep Purple)
Eddie van Halen
Stevie Ray Vaughan (o.a. Bowie)
Mark Knopfler (Dire Straits)
Brian May (Queen)
Robert Fripp (o.a. David Sylvian)
Tom Morello (Rage a. t. Machine)
Slash (Guns 'n' Roses)
Michael Schenker (o.a. UFO)
Mick Ronson (Bowie)
Carlos Alomar (Bowie)
Steve Rothery (Marillion)

Zet u nog eens een plaat op met een van deze mannen. Altijd leuk!
(met dank aan Marloes)

... and the businessman got rich

Opnieuw een postje over Rolling Stone Magazine: dit keer de beste songs. Ik ben benieuwd of uw favorieten er tussen zitten.

Als ik de Top 100 aller tijden voor de geest haal die in Nederland wordt uitgezonden, vechten Stairway to Heaven en Bohemian Rapsody altijd zo'n beetje om een plaats bij de hoogste vijf. Laatst genoemde komt niet eens voor in de lijst! Sterker nog, heel Queen komt niet voor.

Over smaak valt niet te twisten. Dat wordt maar weer eens bewezen. Want ook bij deze lijst is me volstrekt onduidelijk hoe ze tot stand is gekomen.

And the guitarman got famous...

Als u eens wilt lachen en iets van gitaristen weet, klik dan eens hier. Het prestigieuze Rolling Stone publiceerde een tijdje terug, deze lijst van honderd beste gitaristen ooit.

Met lachen bedoel ik Kurt Cobain op 12 en David Gilmour van Pink Floyd op 82! Of Eddie van Halen op 70! Blackmore op 55... Wat te denken van John McLaughlin op 49. En Angus Young op 96!! Dat ie er nog in mocht.

Ik heb geen flauw idee hoe deze lijst tot stand is gekomen, maar de mijne zou toch écht anders zijn.

Waar gaat het over?

Twee prachtige dames houden mij staande. Eén zegt:

'Mag ik u iets vragen?'
'Even dan.'
'Heeft u wel eens gehoord van ...merk...?'
'Nooit van gehoord.'
'Dat kan ook wel, want het is een nieuw bedrijf.'
'Ah.' (ik lach)
'Heeft u kinderen, neefjes, nichtjes of andere kinderen waar u wel eens een cadeautje voor koopt?'
'Nee.'
'Bent u boven de achttien?'
'Eh, bijna.'
Ze blijft serieus.
'Nou, omdat u in ieder geval één vraag met ja, bijna dan, hebt beantwoord, mag ik u deze blablacoupons aanbieden. Maar dan heb ik nog één lastige vraag voor u.'
'Kom maar op.'
'Denkt u er minimaal zes keer per jaar gebruik van te maken?'
'Hahaha, euh, nee.'

Ze kijkt beteurterd. Het is ook veel te warm voor dit soort dingen. En ik heb eigenlijk niet eens gevolgd waar het over ging. Het was een mooie dame. Dat wel.

Speculeren

Vanuit mijn appartement recht naar beneden kijkend, zijn mannen bezig een container te vullen. Een afvalcontainer. Eén man staat op de stoep en vangt de spullen op die naar beneden worden gegooid.


Ik denk hard na wie daar woonde, aannemende dat die persoon dood is. He, jak.

Ingelijste zwart-witfoto's en stapels enveloppen verdwijnen in de open bak. Een donkere vrouw op een fiets stopt en praat met de mannen. 'Ja, ik weet het. Ik heb nog voor haar gewerkt.' Aha, een haar... dan denk ik dat ik het weet.

De laatste paar keer dat ik de oude vrouw tegenkwam, was ze erg verward. Met haar boodschappentas onder haar arm vroeg ze welke dag het was.

'Eh, woensdag.'
'Maar er is geen markt!'
'Die is toch op donderdag en zaterdag?'
'Oh?', waarna ze zichtbaar geschrokken van haar eigen verwarring kort zwaaide en weer naar boven liep.

Maar goed. Of ze dood is, weet ik niet eens. Misschien heeft ze de loterij gewonnen en zit ergens op een tropisch eiland, waar ze al deze rotzooi niet nodig heeft.

Maar ik denk het niet.

Niet bekend genoeg

Beroepsmatig blaas ik even uit in een behoorlijke muziekzaak in Rotterdam. Met mijn collega drink ik koffie en we overleggen wat de winkel ons zoal te bieden had.

In mijn ooghoek zie ik een jongeman aan komen lopen, die mij het gevoel geeft dat ik hem moet kennen. Wanneer ik hem aankijk, kijkt hij weg.

Ik vat 'm en schiet in de lach.
'Weet je wie dat was?'
'Nou?'
'Die gitarist van Di-rect.'
'Ken ik niet.'
Ik lach nog harder.
'Ik ook niet. Tenminste, ik hérken hem van de muziekquiz van Mathijs van Nieuwkerk op Nederland 3. Daar zat hij ooit als kandidaat, met nog drie Nederlandse gitaristen. Zijn favoriete nummer aller tijden was Stairway to Heaven van Led Zeppelin. Dat heb ik onthouden. Maar wat ik ook heb onthouden, is dat hij gitaarsolo's passé vond.'
Mijn collega moet nu ook lachen.
'Dus een nummer noemen met één van de mooiste gitaarsolo's ooit gespeeld, en vervolgens zeggen dat... tsss'
'Precies.'
'Hij kán het gewoon niet. Dat zal het zijn.'

We schateren.

Kill 'em all

Zzzzzzjing, zzzzzjoei...

En dan het geluid van één in je oor!

Van nachtrust komt niet veel op die manier.

Eindredactie?

Weet iemand wat een Jetleg is? (het is inmiddels verbeterd!)

Een dag of twee geleden las ik in de Telegraaf dat de verleden tijd van lijden, lijdde is. Met dubbel D. Dat dan weer wel.

Saskia Dekkers, correspondent van het NOS-journaal in Frankrijk, had het gisteren in Nova over Die WK... Ach so.

Die meisje, dat jongen... Tsssssss. De inburgering van het journaille mislukt aardig zo. Of is dat die fantastische nieuwe spelling?

Pop it in, pop it out

Precies vijf jaar geleden kreeg ik een smsje van Hoof met de mededeling: Brood is dood. Ik weet nog precies waar ik was. Brood bleek in stijl van een gebouw te zijn gevlogen. De Nederlandse popmuziek kreeg een nieuwe wending en moest het doen zonder haar grootste smaakmaker.

Herman en ik deelden niet alleen dezelfde geboortedag. Ik vond wat citaten van hem:

- Ik verzamel geen geld, ik verzamel mooie momenten.
- Ik hou niet van openingen, tenzij goed geschoren.
- Niets is zo bourgeois als de angst om burgerlijk te zijn.

Vandaag draai ik een plaat van the heart and soul rock and roll junkie.

Ziedaar

H. is grappig. Ze heeft een shirt aan van het merk Zidane. En precies waar de naam 'Zidane' staat, sloot hij zijn carriere af. Maar dan ook precies.

Held

Konijnenvader

Als konijnenvader zie ik al een week dat de vacht van Ziggy rond zijn bekje nat is. Alsof hij kwijlt. En omdat Ziggy niet echt eenvoudig is op te pakken, en ik maar twee handen heb, kom ik er niet goed achter wat er aan de hand is.

'Dan bel je een dierenarts.'

Ja, maar mijn zorgen komen natuurlijk pas op vrijdagavond. En dan zijn de dierenartsen zelf aan het barbecuen. Dus kijk ik het aan en ben ik maandagochtend de eerste die belt.

Maar het mooie is dat Ziggy weet dat ik het nu weet. Dat geeft hem zichtbaar rust. In mijn konijnenvadersbeleving dan.

Ik heb getwijfeld over...

Tom Barman, zanger/gitarist van het fraaie Belgische dEUS, houdt 1 oktober een feest, en iedereen is uitgenodigd!

Leest u hier waarom.

Geen slechte zaak dat wij ons, als buren, er eens in verdiepen, lijkt mij. Daarbij is Antwerpen een schitterende stad, bij wijze van spreken op loopafstand.

Unicum

Druiven zonder pit zónder pit.

En ze smaken nog prima ook!

In de zestien

Nog één wedstrijd waarin de volgende woordcombinaties bijna zeker zullen terugkomen:

'Individuele acties'
'(...), datzelfde geldt voor Zidane'
'De Maestro'
'(...) nauwelijks gezien deze wedstrijd'
'Da's lé-vensgevaarlijk!'
'Maar met zeuren win je nooit een wedstrijd'
'(...) Uitblinker bij de Fransen. Mét Zidane'

Musica

Wat is muziek maken toch heerlijk!

Jammer dat het programma was 'in'gelopen (dat is weer eens iets anders dan uitlopen) en ik nog net m'n gitaar kon stemmen voor ik het podium op mocht. Daarom voelt het nu helemaal als een roes, want zoiets is voorbij voor je het weet.

En dan een avondtemperatuur als deze. Wow!

U hoort mij niet klagen.

Het zal eens niet waar zijn

Had ik al verteld dat mijn combiketel er weer uit ligt? Sinds vrijdag. Saai? Hoe denkt u dat ik dat vind?

Bellen.
'Weet u zeker dat de waterdruk op twee staat?'
'Ja, hoer! Dat vraag je gvd elke keer!'
Dat zei ik niet, maar lag op de punt van mijn tong.

Ze komen er (hoe verrasssend) een nieuwe print inzetten.
'Dat hebben jullie nu al vijf keer gedaan.'
'Ja, maar dit zijn nieuwe. In die vorige zat een storing.'
'Oh? Vertel!'

Ik had het u al voorspeld. En dat was een week of twee geleden. De intervallen worden steeds korter.

Ze komen donderdag tussen 12.00 en 16.30 uur.

Daaaag, vrije middag nummer zoveel.

Met dank aan Mercurius.

Krom

Nee! Hebt u die kromme spoorlijnen gezien? En niet een beetje krom. Het is 32 graden en nu al kan meneer NS het niet meer aan.

Hehehe. Ze hebben wel voor elk seizoen een andere variant.

Indian Summer

Best cynisch, dat iedereen die langs mijn werk fietst, een badlaken en een tas met strand/parkspullen bij zich heeft. En het gaat maar door.

Mijn grootste zorg is: hoe houd ik mijn best donkere auto uit de zon, zodat ik aan het eind van de middag mijn stuur gewoon kan vastpakken en óók naar mijn badlaken kan rijden.

Zomerkoninginkandidates

Op de regionale televisiezender TV Rijnmond is het weer tijd om de zomerkoninginkandidates in het zonnetjes te zetten. Een groepje bruin gekleurde schoonheden gaat met elkaar de verkiezingsstrijd aan, om tijdens het zomercarnaval met trots voorop in de parade te lopen.

De voorspelbare clichématigheid van het programma druipt er als vanzelfsprekend af, tot en met de achtervolging met een emmer water (en gooien) toe. Al deze meisjes willen winnen, en met een camera op zich gericht, zijn ze bereid zich een licht vernederende status te laten aanmeten, want 'dat zal er wel bij horen'.

'Ik heb hier een flapover. Ik noem vier woorden die jullie moeten opschrijven', aldus Dave de presentator. Het eerste meisje pakt een stift en schrijft 'Barbeque'. Alle andere dames zijn het er mee eens, zo schrijf je barbecue.

En dan wacht ik op de sneer. Maar die komt niet. Wel nog drie andere woorden. Als het klaar is keurt Dave alle antwoorden goed...

Onze clichépresentator kan zélf het woord barbecue niet schrijven, waar hij de 'domheid' van de aspirantkoninginnen wilde aantonen. En ik zou er niet over vallen als het niet 23 keer per dag herhaald werd... in een stad waar 'ik kon hem van de bingo' en 'dat heb ik daar neergelegen' gewoon spreektaal is.