Afwachtvee

'Meneer, we komen dinsdag tussen 9.00 en 12.00 uur uw verwarming repareren.'

Het is nu iets voor twaalven en u begrijpt dat mijn twijfels beginnen te rijzen. Ik zie mezelf vanmiddag al bellen naar het bedrijf, hun smoes aanhoren, mezelf boos maken en beseffen dat ik niks heb in te brengen en dus als een soort afwachtvee op een lijst sta. Boehhh.

Update: Twee minuten over twaalf stond de goede man voor de deur. Ik had de telefoon nog net niet vast. Maar een zeer vriendelijke man en het probleem is opgelost. Kwestie van printje vervangen. 'Nee meneer, als de zekeringen het niet zijn, vervangen we de print.' Zo gaat dat.

Telengraaf

Oei. Lees ik pas een interview met een ex in de Telegraaf, schrijven ze haar naam met een N aan het eind, die daar niet hoort. Dus Telengraaf, want zo raar staat dat, niet zo strak met het Groenen Boekjen.

Het choppen waard

U kent ze. Hard praten over niks, bemoeien met een gesprek waar ze niks mee van doen hebben, steeds willen inhaken, smaakloos fluiten, een gesprek willen overnemen om snel jóuw mening te verkondigen, oorverdovend ja-knikken, met iedereen meewaaien; overal zover mogelijk met die elleboog naar binnen.

Maar het leukste is dat ze de laatste woorden van jouw zin herhalen.

'Van jouw zin herhalen, ja. Dat doen ze he? Hahaha. Dat vind ik ook!'

Accuraat met dubbel C

Brieven schrijven is niet makkelijk. Zeker foutloze brieven. Een woord dubbel opschrijven, of het woord accuraat met één C schrijven, intelligent met één L; slordigheden waar je zó overheen leest. Hoe nauwkeurig je ook bent.

Maar vandaag valt een brief van de lokale PvdA in de bus, met als triomfantelijke titel: de multiculturele samenleving is bijna mislukt! Dat staat ook op de enveloppe, dus daar zal het dan wel over gaan. Mis. Het gaat over de kandidaatstelling van een 'bekende' persoon die zich alleen bekend maakt met initialen. Geen voornaam, leeftijd, culturele achtergrond, foto, niks.

J.S. heeft dringend mijn steun én stem nodig. Ja, ja. Dat begrijp ik. En ik krijg hulp bij het invullen van moeilijke formulieren, jongeren krijgen een plek om samen te komen en allemaal een stageplek, ouderen krijgen hulp(?). Ik wacht nog steeds op het nieuws, dat niet gaat komen.

Wel: woorden vergeten, punt vergeten, boodschap vergeten uit te leggen, hoofdletters midden in een zin, spaties teveel. Of ik het door wil geven aan vrienden, kennissen en familieleden. Bij deze dan. Graag gedaan.

De boodschap die ik lees is dat de lokale PvdA het afvoerputje is geworden voor talentloze wannabe politici.

Heel het jaar lekker

'Weet je wat ik net vind?'
'Nou?'
'Een boterstaaf!!'
Helemaal vergeten en in een stil hoekje heeft die zeker een maand weten te overleven.
'Wat gaan we daar mee doen?'
'Is tie nog goed?'
'Volgens de datum nog net.'
'Wat dacht je van warm maken?'
'Nu?'
'Waarom niet?'
'Zal ik dan ook iemand bellen om nieuwjaar te wensen?'

Save the whale

Nou is tie toch dood, de walvis in de Theems. Aan zijn verwondingen en teveel stress.

Gek dat dat nu pas is.

Misschien zijn er een heel klein beetje teveel bemoeials aan te pas gekomen? Te beginnen met de beelden? Die zijn gemaakt vanuit een helicopter; niet echt rustgevend voor een walvis. Maar nee, ze moéten het brengen. Breaking News, live. 'Dat wil de kijker.'

Maar het liefst zijn we erbij, op de kades. Fototoestel mee, oma mee, kinderen mee: 'WAAAALVIIIISSSSS'

En natuurlijk de ('misschien kom ik wel op tv!') professionals. Dat beest op een ponton, en slepen maar. Lokken met voer? Zo zou ik het zou doen, als hij in mijn rivier terecht kwam. Maar ik ben dan ook geen professional.

Wat het meest opviel is, dat in de 24+ uur dat Wally in de Theems zwom, de lieverd een meter korter is geworden. Eerst zes, nu vijf. Natuurlijk ga je dan dood.

De Theems is duidelijk om naar te kijken, niet om in te zwemmen.

What's the frequency, Kenneth?

'Dus koop eerst een nieuwe, voor je de oude weggooit'
'Vanzelfsprekend. Maar ik heb al een nieuwe. Dat zeg ik net'
'Maar luister nou, gooi die oude niet weg vóór je een nieuwe hebt'
'Ik héb al een nieuwe'
'Toch triest dat die oude het niet meer goed doet'
'Nou, triest. Triest wil ik het niet noemen, die was gewoon op'
'Maar het was een goed ding'
'Zeker, maar aan alles komt een eind, dus triest is niet zoals ik het voel'
'Ja maar toch vind ik het triest. Echt rot voor je. Die van mij doet het prima'
'Da's mooi'
'Maar die was dan ook twee keer zo duur en, haha, veeeel beter. Ik kwam toen in die winkel en zeg tegen de verkoper: doe mij dié maar. Of ik dat wel zeker wist. He, ik ben niet achterlijk. Ik weet wat ik wil, dus, doe mij dié maar. Echt een superding!! Het kost wat, maar dan héb je ook wat'
'Goed...'
'Dus in die winkel zegt tie vent: weet je dat wel zeker? Een superding. Jaha, twee keer zo goed als die jij hebt'
'Leuk'
'Maar wanneer komt die nieuwe van jou?'

Fallout

'Moe? Moet je zien dat je Pa wordt'
'Dát lijkt me niet zo moeilijk, maar zelfs dat is teveel moeite'
'Ga een blokje om'
'Heb je al eens naar buiten gekeken? Zo moet het er uitzien na een atoomoorlog!'
Zucht.
'Ehh, ga dan maar moe zijn...'

Soms

Toch vreemd als je terug naar huis wordt geroepen omdat er een machine op de vloer staat leeg te pompen. Vervelend ook wel, want buiten dat de machine gestopt kan worden waardoor het stromen stopt, is dat niet de oplossing van het probleem. Zeker niet om half twaalf 'avonds. Daar begint het pas mee.

'Ergens iets dichtgeslibt', zegt de meneer die 's morgens anderhalf uur na mijn telefoontje druk met een metalen slang bezig is het probleem te verhelpen. 'Kan gebeuren.'

Hij legt uit dat als een pvc-pijp wordt gezaagd, er altijd bramen aan zitten. En omdat het bouwen van dit huis aangenomen werk was, moest het snel. En als het snel moet, is er geen tijd om de bramen weg te vijlen. Tenminste, die wórdt niet genomen. Die bramen houden vervolgens veel kleine 'dingetjes' tegen, die zich ophopen en een fijne verstopping gaan vormen. Waarvan akte.

Soms is het leven ontroerend eenvoudig.

Geweldig

'Hij is geweldig!'
'Wie?'
'Eh, u!'
'Ah, hij'

Lekker druk

Zeg niet: het is lekker druk met Creoolse Surinamers.

Maar zeg: Het creoolt van de Surinamers.

Beeeh

Een offerfeest. Ik weet er niks van, dus zoek ik wat op:

Dit feest valt samen met de bedevaart naar Mekka, de haji. God vroeg aan Ibrahim (Abraham) zijn zoon Ismaël te offeren, om te laten zien dat hij trouw en gelovig was. Toen Ibrahim zijn zoon met een mes wilde doodsteken, kwam er een engel die zei dat een schaap de plaats van Ismaël mocht innemen.

Vraagjes die dan rijzen:
- God weet toch alles? Waarom moet de liefde voor hem zó bewezen worden?
- Waarom zou God vragen zijn eigen creatie te doden?
- Vanwaar die wijziging? Foutje? Trek in shoarma?

Ik hoorde pas iemand zeggen: 'Mensen die offeren zouden ze moeten offeren. Dan blijft uiteindelijk niemand over'.

Extra

'Ok, dan ga ik nu'
'Rij voorzichtig'
'O, wacht...'
Ik loop terug om vier klaarliggende cd's te pakken.
'Wat steek jij nou in je zak?'
Ik lach, laat de vier cd's zien, zoen en loop naar de auto.

Vier cd's van 16 Horsepower. Da's 64 pk extra. En dat voel je.

Rechter links 2

Wát een ontwikkelingen in weblogland: Lennard is gestopt, waarmee binnenkort ook zijn Frietlog komt te vervallen, bij Leez staat de reageerfunctie uit, sommige andere links werken sinds de jaarwisseling opeens niet meer… Kortom, een zooitje. Mijn trots bij elkaar gespaarde rechter linklijstje heeft zó niet veel waarde en moet er dan ook maar aan geloven.

Tot nader order bieden uw 'bookmarks' uitkomst.

Highway to hell

'... op de A20 ofzo'
'Da's de A13'
'Ok. Nou, en toen over de A27...'
'Bij Delft? Da's de A4. De A27 ligt veel zuidelijker.'

Stilte.

'Rij jij zoveel kilometers?'
'Nee, eigenlijk heel weinig.'
'Maar hoe komt het dat jij al die snelwegen kent?'
'Ja, geen idee. Maar bijvoorbeeld de A5, die bestaat weer niet.'

Barroom boogie

Stel, je kent de Amerikaanse rockband Y&T, die in juni Tilburg aandoet. In hun ruim dertig-jarige bestaan hebben ze voor de liefhebber best een paar leuke liedjes gemaakt. Stel dat je denkt, 'Nou, dan wil ik ze eigenlijk wel eens zien'.

Stel dat je daarna zoiets hebt van, 'Zien, zien, ja, maar niet in mijn up'. Je kent nog een liefhebber die je dan meeneemt en hem/haar het kaartje cadeau doet.

Stel dat je in Rotterdam woont. Da's 160 kilometer heen en weer. Gaan we rekenen:
Kaartje: 28,- x 2 = 56,-
Servicekosten: 3,35 x 2 = 6,70
160 km, 1 op 10 = 16 liter benzine á 1,30 = 20,80
Joe drinkt nog wat: 16,50 (joe moet nog rijden)
Totaal: 100,- euro...

Stel dat joe nog geen bank hebt beroofd...

Cheque please

Alle betaalenveloppen die afgelopen tijd in de bus vielen, zijn zorgvuldig dicht gelaten. Ze vormen een bescheiden stapeltje. En dan nu maar het moment om ze allemaal open te scheuren, in te vullen, van een krabbel te voorzien en snel weer terug te geven aan de meneer van de post. Het kan maar weg zijn. Dat geld.

Wel uit het raam

Een merelachtige vogel hipt vrolijk door het gras, en vliegt op als een blonde jonge dame met opzichtig roze sjaal voorbij loopt. De verkeersdrempel is een leuk obstakel voor lesauto's, die allemaal remmen,terugschakelen, langzaam doorrollen, en weer optrekken. Daarachter lopen mannen van de vuilophaaldienst in feloranje jassen rondjes om een container. Al heel de middag, het haar van hun bezems steevast omhoog.

Oh, nu lopen ze opeens allemaal naar binnen. Shit, is het al zo laat. Nou, dan ga ik ook maar eens op huus an.

If 11 was 12

Zo, die elf snaren zitten ook weer op mijn twaalfsnarige gitaar. Eén 'vasthoudtuutje' is ooit eens mysterieus verdwenen bij het breken van een snaar. En omdat het best snel went, die elf in plaats van twaalf, ben ik nooit als een gek op zoek gegaan.

Aangezien mijn handen niet van de stille zijn, is het pielen van zo'n dun 'draadje' in een net iets groter gat, best een knutselsmurfwerkje. Maar als je daar tussendoor allerlei geheimzinnigheid uit mailtjes destilleert, valt het wel weer mee.

Wat ook meevalt is dat ik eens niét tot bloedens toe in mijn vingers heb geprikt, of dat er tijdens het stemmen eens niet een fonkelnieuwe snaar afknalde.

Speel ik nu 'Happy Birthday!' voor H.

Rock around the clock

Fijn! Iedereen zijn vingers nog? Kunnen we weer helemaal opnieuw beginnen met tellen.

Trouwens, er ooit over nagedacht wat er door het hoofd gaat van buitenaardse wezens, die ons oud en nieuw zien vieren? Overal explosies, met als gevolg een enorme smoglaag, die als een tsunami over de 'twaalf-uurgrens' waait.