Ge-wel-dig!!

Ontwerpster Wendy Rameckers uit Rotterdam heeft een nieuw winkelconcept bedacht voor lingeriewinkels: een borstenwand. Volgens Rameckers voelen mannen zich nog steeds niet thuis in een lingeriewinkel: "Bovendien hebben veel mannen een selectief geheugen", zegt de ontwerpster. "Ze weten vaak wel hoeveel pk hun auto heeft, maar niet de cupmaat van hun vrouw."

"Omdat 90 procent van de mannen in lingeriezaken niet precies kan zeggen hoe groot de borsten van hun vrouw zijn, wijzen ze vaak naar andere vrouwen in de winkel of antwoorden ze op vragen over de maat: 'een handje vol'. Met de borstenwand heb ik daar een enigszins ironisch antwoord op gevonden."

De wand bestaat uit rijen met borsten van gel in alle soorten en maten. De mannelijke klant kan door kijken en voelen, aangeven welke borsten zijn vrouw heeft. Het winkelconcept lijkt op dat van bouwmarkten zoals Gamma, met lange gangen en simpele grafische vormgeving. De cupmaten liggen allemaal in aparte ruimtes, zodat mannen als het ware de winkel van de cupmaat inlopen.

Bron

Sporty

Sportief, jawel: met de fiets sigaretten halen, in plaats van met de auto.

Voorwaaaaarts

Zondagnacht komt Mars langs. Tenmiste, in plaats van 225 is de afstand die nacht slecht 69 miljoen kilometer. Mars staat dan dus 3,3 keer dichterbij de Aarde dan normaal.

Dat is best bijzonder, zeker omdat de rode planeet zeer goed zichtbaar is, niet ver van de maan. Met een beetje verrekijkert moeten de ijskappen te zien zijn. Zeggen ze.

Zondagnacht, dus, tegen twaalven, wintertijd, tegen enen, zomertijd. (dat gedoe elke keer met die k*tklok)

Hierrrr!

In volledige ruststand (sterker nog, ik was niet eens) springt van mijn gitaar zomaar een snaar af.
'Hier jij!!', maar het is al te laat.

Schrik!

Tempel

Vandaag schrijf ik niks. Ik doe ook verder niks, want spieren waarvan ik niet eens wist dat ik ze had, zijn stijf. De afgelopen tijd ging teveel over auto's en onderdelen. Veel te zwaar werk.

Alleen de opening van drie leuke mini-galerietjes van drie lieve meiden heb ik meegemaakt. Ik was er zijdelings bij betrokken, toen weer niet, toen weer wel en toen wilde ik niet meer. Geloof ik. Drié lieve meiden dus...

Maar ik dwaal af. Zoals ik al zei, vandaag schrijf ik niks. Even rust aan mijn tempel.

De wereld op zijn kop

Vandaag de wereld eens anders gezien: met een steeksleutel vanonder een auto vandaan, en dus per definitie op zijn kop. Wel geinig om alleen de voeten van rokende collega's te zien, die grappige grapjes maken over ongebruikelijke posities. En vragen of je al klaar bent, terwijl je net bent begonnen.


Indrukwekkend wel, die machinerie van stangen en staal zo dichtbij. En de roest en modder die in mijn ogen valt. In mijn verbeelding heb ik wel twintig potjes opengedraaid, en in spiegelbeeld, om zeker te weten dat mijn kracht de goede kant op ging. Nee, ik ben er wel uit. Automonteur is een écht vak. Het kost wat, die jongens, maar ze doén ook wat.

Nieuw!!

Een nieuwe webloglook. Een nieuwe jas. In schutkleuren voor de herfst. Ofzo. Vindt u het wat?

Kleptomaniac

Ik ben ziek. Spiegisch. Ik steel aanstekers. En niet incidenteel. Al jaren. Ik moet mijzelf behandeld.

Ik zal onbewust angst hebben zonder aansteker te zitten. Dan nog liever geen sigaret. Die kun je bietsen, desnoods van een voorbijganger, maar een aansteker moet je zélf hebben. Twee mensen zitten al achter me aan.










Eerst mijn vader, omdat ik zijn tweede van deze week probeerde te pikken (die gewoon sprekend leek op die andere die ik me al had toegeigend). Later vriendin H. per mail grappend: 'Help me er aan herinneren dat ik volgende keer een aansteker koop, dan heb jij weer wat om mee te jatten... :-)'

En ik schaam me er niet eens voor. Achteloos leg ik de gejatte aansteker van mijn vader op tafel, bijna naast mijn nieuwe prooi, alsof ie van mij is. Geen spier vertrek ik als ik hem gebruik. En vrolijk lachend steek ik hem in mijn zak... Bij vriendin H. evenzo. Een zoen, een dag en weg is tie.

Als kerstmis er dan toch aankomt, vraag ik maar een doos aanstekers. Ik hoop dat dat helpt.

Muziek terwijl u wacht

Muziek terwijl u wacht
In telefoonkwaliteit
Alsof wachten leuker is met jankende violen, Berdien of Marco
Om klanten rustig te houden...
In werkelijkheid natuurlijk
Een brand blussen met benzine

Een andere

'Hoe is het'
'Goed, met jou?'
'Ook goed'
'Ik heb een nieuwe auto'
'Een niéuwe??'
Ik kijk naar de vragende ogen en zucht.
'Ik bedoel natuurlijk een andere'

Snakken

'Burgers snakken naar informatie over terrorisme', schrijft de Telegraaf.

'He', dacht Herman en keek op de klok. 'Daar zit handel in.'

Beest

'Wacht, er zit een eng beest op je jas'
Flop
'Nu niet meer'
Ze trekt opeens stevig aan mijn arm, wanneer ik die met een bierviltje in de hand naar de grond beweeg.
'Niet doen!!!'
'Wat?'
'Dat beest is ook mooi!'

Aan barrels

De ene keer ontwijk je gniffelend een gigafile, de dag daarna ligt je auto aan barrels. En goed. Voorgoed. Niet meer te repareren. Zelfs de asbak gaat niet meer soepel open. Maar wél gewoon starten en naar huis rijden. Alsof de motor ontkent dat de schade onherstelbaar. Alsof tie me deze laatste kilometers nog thuis wil brengen. Het zal de shock zijn.

Niemand gewond, tegenpartij alleen een krasje. Ik moest afslaan om een nieuwe radiateur te kopen, maar er wilden er zóveel over dezelfde afslag, dat ze in de rij stonden. In de mist. En ik kon niets zien door de geblindeerde ruiten van mijn voorganger, die plotseling stilstond op de uitvoegstrook. Beng!! Te laat. Niets meer aan te doen. Glas en stukken overal...

Ik ga eerst nog maar een koffie halen. Met cake. En bloemen.

In de hoek

Ik linkspam ook eens. Mijn halve adresboek. Dit blog is er om te lezen nietwaar? Niet veel later rolt het eerste onbegrijpende replymailtje binnen. Nattigheid... maar waar? Ik klik zelf op de link, ontsteek in een bulderende lach en sla mijn hand voor mijn ogen. Ongelooflijk! De link die niet klopt. Nl waar Com moet staan. Hoe eenvoudig wou u het hebben?

Een tweede mailtje. 'De link in je handtekening heeft vier W's.' Tssssss.

Als u me zoekt, ik sta in de hoek.










.

Plaatselijk geluk

Soms heb je geluk. Echt! Meestal kies je de langste rij of het roodste stoplicht, maar niet altijd. Vandaag moest ik niet geheel toevallig over de Erasmusbrug, die niet meer dicht gaat. Ik besloot daardoor een doorgaans veel drukkere route te kiezen en lees nu dat er een onwijze chaos is op de toeritten. Terwijl ik dit al voor u schrijf. Op mijn gemak.

Gedempt onderdruk ik een lachje. Van geluk. Want als ik daar had gestaan met mijn kapotte radiateur, kwam de stoom nu in enorme wolken onder de kap vandaan. En nu kwam ik er mee thuis. Een soort plaatstelijk geluk dus, wat ook wel eens mag.

Als de olie op is...

Niet schrikken

Dierendag

Vergeet ik toch bijna dat vandaag allebei mijn huisdieren jarig zijn. Op zich opvallend natuurlijk, want hoeveel mensen zijn er jarig op dezelfde dag als u? Nou? Ik pleegde er een te kennen (van lp/cd/tv dan) maar hij is niet meer, die ouwe rock and rolljunk.

Toen ik onder de tien was, mocht een huisdier dan mee naar school, bij wijze van verassing. Leuk voor zo'n dier, dat je achterop de fiets meenam en op school tentoonstelde aan je klasgenoten. Die vervolgens dus niet met dieren konden omgaan, maar dat dan wél leerde. Stijf van de adrealine mocht het diertje dan 's avonds weer uithijgen van alle paniek.

Dierendag. Voor mij toch echt zoiets als vaderdag. Alleen een andere datum.

Aircrash

Op zondag gebeurt er soms ook helemaal geen reet. Qua nieuws dan. Ja, voetbal. Waar zit dat ook al weer? Is er niet ergens nog een leuk reconstructietje te zien van een aircrash?