De wereld op zijn kop

Vandaag de wereld eens anders gezien: met een steeksleutel vanonder een auto vandaan, en dus per definitie op zijn kop. Wel geinig om alleen de voeten van rokende collega's te zien, die grappige grapjes maken over ongebruikelijke posities. En vragen of je al klaar bent, terwijl je net bent begonnen.


Indrukwekkend wel, die machinerie van stangen en staal zo dichtbij. En de roest en modder die in mijn ogen valt. In mijn verbeelding heb ik wel twintig potjes opengedraaid, en in spiegelbeeld, om zeker te weten dat mijn kracht de goede kant op ging. Nee, ik ben er wel uit. Automonteur is een écht vak. Het kost wat, die jongens, maar ze doén ook wat.