Op een wolk

Druk pratend hebben wij de hoofden bij elkaar. Het is zacht weer en we letten geconcentreerd op elkaars woorden. Belangrijk voor volgende week. Mijn sigaret is bijna op en ik zet de peuk tussen mijn middelvinger en duim. In een streep schiet hij naar de andere kant van de straat, tenminste, als die jongen er niet tussen had gelopen.

Ik had niet eens gekeken, zo was ik aan het luisteren. De peuk knalt halverwege en in volle snelheid tegen het witte shirt van de jongen.

'Oh, sorry!', roep ik naar hem, mijn onachtzaamheid onderkennend en de groep latend voor wat ze is.

Maar hij kijkt niet. Hij hoort me zelfs niet. En hij heeft al helemaal niet gemerkt dat hij wel in de fik had kunnen staan. Of erger...

Benieuwd waar die jongen zo diep aan liep te denken.