vrijdag, maart 09, 2007

Geen beginnen aan

Ik zie hem staan in zijn trainingspak en kan hem niet meer ontwijken, dus zeggen we 'hoi'. Hij doet veel moeite het te laten lijken alsof hij me maar vaag herkent en binnen één zin zitten we op dood spoor. Dit wordt niks. Het gesprek is net begonnen en het gaat nu al nergens over.

En flink aantal jaar geleden had hij zakelijk iets van mij nodig, maar door zijn structuele onkunde, kreeg hij niet voor elkaar wat hij wilde. Ik herinner me zijn eindeloos en langdradig gezever, waarmee hij onder zijn eigen schuld wilde uit kruipen.

Opeens, bijna goed getimed, weet hij het weer. Hij haalt het voorval aan en begint opnieuw met ontkennen. Maar zijn ogen lichten op.

'Ja, ik was toen al bezig met filmen. Best goed. Ik was werkloos en via één of ander project hadden ze gevraagd dit en dat te maken.'

Er volgt meer kansloze zelfverheerlijking, met grote namen en pocherige zinnen. Maar ik heb er genoeg van en vraag:

'Wat doe je nu dan? Wat doe je met je films?'
'Nee.'
Hij kijkt strak voor zich uit.
'Nee? Wat is dat voor antwoord?'
'Ik heb geen werk.'
'Nóg niet?!'

Ik zeg het iets te hatelijk, waardoor het gesprek eindelijk stopt. Aardig tegen hem blijven heb ik vroeger al eens geprobeerd. Geen beginnen aan.

Labels: