Taxi!

Echt onaardig is hij niet, mijn Rotterdams-Hindostaanse taxichauffeur. Maar om te zeggen dat het gezellig is, ook niet echt. En mijn deur valt niet goed in het slot. Hij bromt iets en vraagt waar de straat is, die ik noem.

'Heb je een beetje leuke avond? Gewoon rechtdoor hier, totaan de brug en dan rechts.'
Hij mompelt een antwoord over geld. Maar daar vroeg ik niet naar.
'Nee, of je leuke klanten hebt vanavond.'
Zijn halfzachte brein is ergens anders, of hij begrijpt me niet. Maar het kwartje valt traag.

'Ja hoor.'

Ik zeg niks meer. Ik kijk wel uit. Hij heeft geluk dat er een paar bier inzit en dat ik niet een onderwerp opdis waar hij in bed nog over denkt.

'Stop hier maar.'
Ik kijk op de meter, hij zegt niks. Ik heb tien euro.
'Laat maar zitten, klootzak.'
Dat laatste denk ik. Maar als ik uitstap, valt de deur weer niet in het slot. Dat ie het maar weet.