Tieten

'Ik moet binnenkort naar het ziekenhuis', zegt ze out of the blue.
Verrast vraag ik voorzichtig: 'Oh, voor wat dan?'
'Voor mijn tieten.'

Mijn gezicht blijft in de plooi.

'Voor je tieten? Wat is er mis met je tieten?'
'Veels te groot.'
'Oh?'

Het was mij nog niet zozeer opgevallen.

'Ja, ik wil ook wel eens dat mensen me aankijken.'
'Dat doen ze nu niet?'
'Nee! Iedereen staat altijd tegen mijn tieten te lullen.'

Ik kijk haar aan.

'Ok. Nee, dan begrijp ik je.'