Snel lerend

Een groepje opgeschoten jongens, petjes op, broek op half zeven, niet ouder dan zeventien. Ik parkeer mijn auto vlak bij ze en loop langs voor een lunch. Ze kijken naar me, zo van: 'die heeft een mooie bak.'

Als ik terugkom, zitten ze er nog steeds. En ze zijn me niet vergeten:

'Meneer. Mogen wij een ritje maken in uw auto?'

Ik lach iets harder en langer dan gewoon, om de boodschap mee te geven dat je sommige dingen net zo goed niét kunt vragen.

'Ben je gek ofzo?'
'Een beetje wel.'

Hij weet het gelukkig zelf al.