Met een hondje

Herman belt:

‘Ik ben verliefd of zoiets.’
‘Hey! Gaaf! Opeens? Op wie?’
‘Weet ik niet.’
‘Hoezo, weet ik niet?’
‘Ik ken haar niet.’
‘Zo. Een waanvoorstelling? Zit er nog iets in de fles?’
‘Lul! Ze loopt steeds langs met een hondje en via via weet ik wel wie ze is, maar ja, wat nu?’
‘Bellen.’
‘Heb jij haar telefoonnummer dan?’
‘Van iemand die jij niet kent? Natuurlijk joh.’
‘Fijne gozer ben jij.’
‘Ga nou maar lekker kijken of ze niet toevallig langs loopt.’
‘Aan jou heb ik ook geen reet', en hij roept nog iets onverstaanbaars.
Ik moet lachen.

Ik ken Herman al een tijdje.